Dennis Storm over stoppen met presenteren en zijn liefde voor minimalisme

Voor de podcast ‘het groene hart' interviewden we Dennis Storm, jarenlang presentator van programma's bij BNN en nu auteur van het boek ‘Weg ermee‘ en ‘DIT: Do it together'. Dennis vertelt waarom hij stopt met presenteren, hoe hij minimalisme toepast in zijn leven en door welke documentaire hij vegetariër werd.

Inhoud

                              Laatste update — 24 juni 2023

    Je bent gestopt met reisprogramma's presenteren bij BNN omdat je zoiets had van ‘dit is het niet meer'. Wil je daar eens iets meer over vertellen?

    Het letterlijk presenteren, daar haalde ik geen voldoening meer uit. Dan kan ik wel door blijven gaan omdat het me makkelijk afgaat of omdat ik er goed aan verdien, maar ik was niet meer blij met mijn functie in het team.

    Misschien had ik met terugwerkende kracht wel eerder moeten stoppen. De wetenschap van iedere maand het salaris en dat je op reis mag heeft er misschien voor gezorgd dat ik het een paar jaar op de automatische piloot heb gedaan.

    Je woont nu gedeeltelijk op Bali, daar is het plastic probleem enorm. Heb je daar nog dingen opgeruimd?

    Jazeker. In februari was het heel erg. Als ik dan op het strand aankwam dan lag er altijd wel ergens een grote plastic zak. Die heb je dan binnen tien minuten vol met kleine plastic dingetjes. Het is een druppel op een gloeiende plaat, maar daar gaat het niet om vind ik.

    Het gaat erom dat je iets doet. Ik had wel het idee dat er af en toe mensen naar me keken zo van ‘hij moet even laten zien hoe groen zijn hart wel niet is'. Nee, dat is het helemaal niet, het is gewoon logisch. Ik zwem hier in een zee en die ligt helemaal vol met plastic dus dan is het voor mij gewoon logisch dat ik het even opruim.

    Vertel eens over jouw reis met minimalisme. Hoe ontdekte je het en hoe heb je het geïntegreerd in je leven?

    Ik ontdekte het toen ik nog niet wist dat het minimalisme was. Ik was op reis, begin twintig en ik kwam voor mijn werk veel in hotelkamers. Ik merkte dat ik mij in sommige hotelkamers gewoon heel fijn voelde en in sommige hotelkamers niet. Langzamerhand kwam ik er achter dat dat kwam door de indeling en door de hoeveelheid spullen die er waren. Toen ben ik me in hotel design gaan verdiepen.

    Ik wilde vroeger architectuur studeren. Ik wilde die studie gaan doen, maar ik had de verkeerde vakken en toen was het klaar. Ik heb wel altijd die interesse gehad, maar toen ik echt vaak in hotels kwam, toen kwam die wereld weer tot bloei. Toen ging ik me specifiek richten op hoe die hotels ingericht waren en kwam ik erachter dat ze een minimalistisch thema hadden.

    Je huis moet niet gezellig zijn, een après ski hut moet gezellig zijn.

    Toen ging ik me vooral verdiepen in minimalisme als architectuur stijl en als interieur stijl. Dat ging ik ook thuis toepassen. Mijn missie was op een gegeven moment om mijn thuis als een hotel te maken. Dus dat ik thuis ging leven alsof ik op reis was. Langzamerhand heb ik diezelfde toepassingen in het minimalisme toegepast op immateriële zaken. Volgens mij kom je dan in minimalisme als levenswijze terecht.

    Je huis moet niet gezellig zijn, een après ski hut moet gezellig zijn. Maar dat neemt niet weg dat je huis niet sfeervol mag zijn. Dat heeft te maken met lichtinval en welke lampen je gebruikt bijvoorbeeld. Het gaat niet zozeer om het armatuur waar de lamp inzit, maar gebruik je zo'n koolstofbol of heb je een felle TL lamp? Dat is nogal een verschil. Daarmee kan je een hele ruimte anders laten voelen en daar hoeven niet 48 kussentjes op een bank. Dat zijn kleine verschillen die wel het minimalisme bepalen.

    Hoe ga je om met je omgeving? Zijn er ook mensen in jouw omgeving die je niet snappen?

    In mijn boek schrijf ik over het fenomeen de cadeau-tante, die kent iedereen wel. Misschien ook iets Nederlands, maar het te pas en te onpas spullen aan iemand geven waar diegene eigenlijk niet op zit te wachten. Als jij je verjaardag viert en je zegt tegen mensen: ‘Ik wil gewoon dat je komt. Je aanwezigheid is genoeg, echt waar'. Dan toch denken ze vaak: ‘Ik neem toch wat mee, want wat is er nou mis met een cadeautje?'.

    Een paar jaar geleden ben ik begonnen met te zeggen: ‘Als je echt wat voor me wil doen, word dan lid van een goed doel want daar maak je me oprecht blij mee, en misschien jezelf ook'.

    Neem ons eens even mee in jouw huis. Wat zien we? Wat is de kamer waar jij het meest trots op bent?

    Het gaat mij om precies de juiste hoeveelheid spullen. Ik heb ook veel wit in huis, maar ik vind dat natuurlijke kleuren net zo goed bij minimalisme horen, net als veel planten. Ik heb in de badkamer een tafeltje en daar staan alle planten uit het hele huis op. Daar kweek ik aloë vera en dat is mijn binnentuin. En al die kleine planten samen zorgen ervoor dat het één groot groen kunstwerk is dat de aandacht trekt, op een positieve manier. Het zorgt er tegelijkertijd voor dat alle vensterbanken en alles waar normaal één klein plantje staat gewoon leeg zijn.

    Het gaat mij niet om de strijd om zo min mogelijk spullen te hebben, maar om de rust en een gevoel van vrijheid.

    Kun je wat tips geven over minimalisme met kinderen?

    Allereerst wil ik zeggen dat ik niet de wijsheid in pacht heb. Het is wel een feit dat als een kind honderd stukken speelgoed heeft dat die honderd stukken speelgoed aan het einde van de dag door de hele kamer liggen en je moet kiezen als kind. Als een kind tien of vijf speelgoed items heeft dan zullen die aan het einde van de dag ook door de hele kamer liggen. Maar dat is binnen 15 seconden opgeruimd. Dat is het verschil.

    In mijn boek haal ik ook onderzoeken aan die erop duiden dat kinderen beter af zijn zonder speelgoed. Het maakt ze creatiever en het maakt ze rustiger. In plaats van dat ze met speelgoed gaan smijten gaan ze met kranten of stokken iets creëren. Ik geloof erin dat minder speelgoed, niet alleen voor de ouders maar ook voor het kind, beter is.

    Noem eens wat speelgoed wat je dan voor je kinderen hebt gekocht?

    De Wobbel dat is een soort plank, ik weet niet precies wat ze daar allemaal mee leren, maar dat vinden ze tof.

    Wat is het belangrijkste wat je immaterieel heb toegepast?

    Op een gegeven moment dacht ik ik ga mijn agenda opnieuw indelen. Heel on-Nederlands ga ik als laatste werk erin zitten. Dus ik ga er eerst inzetten: tijd voor mijn gezin, een paar ochtenden rustig aan doen, een paar keer in de week sporten. Ik wil tijd hebben voor mijn hobby's. Ik wil één of twee keer per week met vrienden eten en wat er over is dat is werk. En toen kwam ik niet aan 40 uur. Ik heb me er wel aan gehouden.

    Is dat dan een luxe, is dat misschien alleen voor jou weggelegd?

    Ik kwam natuurlijk niet rond in het begin. Daar kwam minimalisme wel weer goed uit want dat leert je ook om dan je uitgaven weer te minimaliseren. Wat is eigenlijk overbodig? Wat kan er minder? Ik ga toch eens verzekeringen bellen, telefoonabonnement, sport abonnement. Dat kon eigenlijk allemaal minder en dat scheelt echt flink.

    Dit artikel bevat affiliate links. Wanneer je iets koopt via zo'n link krijgen wij daar een commissie van. Een directe manier om ons te supporten en de website up-to-date te houden #onlybuyitwhenyouneedit. Onze website draait op 100% hernieuwbare energie via mijn.host. Om ons website verkeer in te zien maken we gebruik van Fathom Analytics, die jouw privacy respecteert en geen cookies gebruikt.

    Onze zoektocht naar persoonlijke groei, minimalisme en duurzaamheid. Jouw guide naar een bewust en duurzaam leven. Join Claire's conscious curated newsletter.

    Met een hoofd vol zorgen vertrok ik in 2011 voor een reis naar Brazilië en las daar het boek 'Denk groot & word rijk’ van Napoleon Hill. Het boek en de reis veranderden mijn leven compleet. Terug in Nederland ging ik bloggen om net als Napoleon Hill anderen te helpen en te inspireren. In 2018 schreef ik het boek ‘Verlangen naar minder' (15.000+ exemplaren verkocht) over mijn zoektocht naar een bewuster en duurzamer leven. Naar aanleiding van het boek geef ik ook lezingen.