Waarom zou je ontspullen?
Ik geef je het antwoord op deze vraag samen met Jelmer de Boer, een goede mannelijke schrijver en tevens blogger uit Amsterdam die drastisch heeft opgeruimd. Daar gaan we dan.
Waarom zou je ontspullen volgens Jelle
Ontspullen heeft mij meer overzicht, duidelijkheid, rust en focus gegeven.
Overzicht omdat je geen chaos meer om je heen hebt, duidelijkheid omdat je precies ziet wat er voor jou echt belangrijk is. Rust omdat je alleen de essentiële spullen om je heen hebt.
De essentie is vervolgens het enige wat je moet managen en dat is heerlijk. Daarnaast geeft de essentie je vaak ook signalen van dromen die je nog hebt. Het boek over fotografie dat overblijft geeft je signalen om dit weer op te pakken.
Doordat je alle onnodige dingen uit je leven verwijdert ontstaat er ook focus. De focus om je te richten op één taak en die goed af te ronden. De focus om steeds weer te kiezen waar je prioriteiten liggen.
We leven in een monetair systeem en het wordt tegenwoordig als normaal gezien dat we maar kopen en kopen en het maar meesjouwen. Het kopen is een gewoonte geworden om steeds de korte stootjes dopamine te ontvangen. Net zoals notificaties op je smartphone een manier zijn om steeds dopamine te tanken. Genoemd worden op social media geeft ons dat korte stootje geluk, en dat doet kopen ook.
Het dwangmatig consumeren van spullen en informatie. Voor je het weet blijf je jezelf overspoelen met informatie en spullen en is de ruimte weg. De ruimte in je hoofd om de dingen op een rijtje te zetten. En de ruimte in je hoofd om creativiteit te ontwikkelen, want creativiteit ontstaat pas als je de ruimte in je hoofd hebt vrijgemaakt en de verveling toeslaat.
Het willen ontspullen en de interesse voor minimalisme start bij een bewustzijn. Als je je realiseert wat je eigenlijk allemaal om je heen hebt verzameld in je hele leven. Een bewustzijn dat voor mij ontstond na een reis in combinatie met een boek en kort daarna een verhuizing.
Als je je ineens ergert aan een huis dat vol staat met spullen. Als je een wandeling maakt met je nieuwe liefde, en denkt: ‘Kan ik met hem of haar eigenlijk wel samenwonen als ik al mijn spullen moet meeverhuizen?'. Bewustzijn dat kan ontstaan na het verwaarlozen van je familie omdat je steeds maar bezig bent met meer meer meer, zoals bij Joshua Fields Millburn van The Minimalists. In het boek ‘Alles wat overblijft' schrijft hij erover.
Het bewustzijn ontstaat als je beseft dat dit niet de weg is. Dat dit niet de weg kan zijn. Dat je beseft dat spullen jou op de lange termijn niet gelukkig maken. Dat wat de bedrijven je hebben beloofd en aangepraat een leugen is. Dat het bij hun allemaal ging om zoveel mogelijk geld verdienen, en niet om jou.
Bij deze enige vragen die je jezelf kan stellen om je bewuster te worden van wat je hebt, om vervolgens tot actie over te gaan.
Vragen die je jezelf kunt stellen, van Jelle:
1. Is dit iets wat ik écht gebruik?
Wordt het gebruikt of ligt het stof te vangen? Een boek dat al gebruikt en gelezen is ligt daar maar. Het ligt eigenlijk te wachten op de ander die van het boek kan leren of genieten.
2. Voegt dit waarde toe aan mijn leven?
Een schilder heeft een kwast nodig, een blogger een laptop. Wat is nuttig en wat is functioneel voor jouw doelen, dromen en plannen?
3. Zou ik dit ‘ding’ kopen als ik het nu in de winkel zag liggen?
Verplaats je in een situatie dat je dit nu weer in de winkel tegenkomt. Zou je het weer aanschaffen en voor dezelfde prijs?
4. Is dit iets waar ik van houd?
Wat er vaak overblijft na het beantwoorden van de drie bovenstaande vragen is kunst of prullaria. Kunst waar je van houdt en wat je wil ophangen of prullaria wat daar maar staat.
5. Bewaar ik dit omdat ik vind dat ik ervan moet houden?
Ik kreeg ooit een houten beeld van mijn moeder. Hij stond daar omdat ik hem van haar had gekregen.. Maar eigenlijk hield ik er niet van en hij stond daar maar stof te vangen zonder mooi gevonden te worden.
6. Is dit een ‘als-dan’ of wat-als’?
Dit zijn de gevalletjes ‘bewaren omdat het misschien nog een keer van pas komt’. Bij deze een geweldige regel voor dit soort gevallen:
de 20/20 regel: iets dat binnen een straal van 20 km voor 20 euro of minder te koop is kan weg.
7. Wil ik dit bewaren vanuit een schuldgevoel naar de ander toe?
Dat houten beeld dus van mijn moeder. Ik bewaarde hem omdat ik het anders lullig vond voor haar. Als die ander van je houdt wil hij of zij toch ook niet dat je met ballast opgescheept zit? Communiceer dit met die ander en vertel dat je dit graag weg wil doen omdat het geen waarde toevoegt aan je leven en dat het verder niets persoonlijks is. Dat je nog steeds net zoveel van die ander houdt. Want waar hebben we het nou eigenlijk over? Het is maar materie.
herinneringen zitten niet in spullen, herinneringen zitten in ons.
8. Heeft dit extreem veel emotionele waarde of kan ik het ook digitaliseren door het in te scannen of te fotograferen?
Tot slot een paar vragen die ik later ontdekte:
• Je bij alles afvragen: ‘Word ik blij van dit ding? Does it spark joy?'. Credits gaan naar Marie Kondo.
En wat dacht je van de 90/90 regel van The Minimalists:
“De 90/90 regel: bij alles wat je 90 dagen niet gebruikt, vraag je jezelf af: ga ik het de komende 90 dagen nog gebruiken? Zo niet, dan kan het weg.”
Iets dat ik altijd zal bewaren is een fotoalbum dat ik van mijn overleden tante heb gekregen. En een concert ticket van Michael Jackson live in de Kuip in 1992. Omdat ik uiteindelijk maar vijf spullen met extreem emotionele waarde overhield werden ze nog waardevoller en belangrijker voor me. Wees selectief en ‘keep only the best’. Geef vervolgens ‘the best’ een mooie plek in je interieur. Zo heb ik mijn ticket ingelijst en ligt het album op een mooie plek. De rest kun je op beeld vastleggen. Een handige app om dit te doen is ‘Scanner Pro'. Een gewone scanner kan natuurlijk ook.
Waarom zou je ontspullen volgens Jelmer
Een aantal jaren geleden zag ik eens bij de kassa van Blokker een houten kistje staan. Daarop stond met grote letters geschreven: ‘Things’. Precies op dat moment besloot ik dat ik geen troep meer in mijn leven wilde hebben.
Een doosje voor Things. Een doosje voor dingen. Dat is het toppunt van de consumptiemaatschappij. Dat je zoveel rotzooi koopt dat je het überhaupt geen naam meer geeft maar ‘dingen’ noemt en dáár dan weer speciaal een doosje voor gaat kopen.
Materiële obesitas is het. Rotzooi om je heen die je niet gebruikt, waar je niets aan hebt en wat in de weg staat. Alleen maar extra afstofwerk.
Als iets geen waarde geeft aan je leven dan heb je het niet nodig. Dat geldt trouwens niet alleen voor fysieke objecten, spullen, dingen zo je wilt, maar ook voor informatie, relaties en mijn favoriete onderwerp: eten. Al het overige is troep. Alles wat niet direct bijdraagt aan geluk, progressie of ieder ander hoger doel is overbodig.
Ontspullen is het meest bevrijdende wat je kunt doen. Met een kleinere koffer op vakantie gaan is fijner. Een huis met minder rotzooi is leefbaarder. Relaties zonder bijsluiters zijn fijner. En een slanker lijf is beweeglijker. Spullen zijn overbodig. Zodra je het ‘spullen’ noemt weet je al genoeg. En in het latijn klinkt het al helemaal tof: nomen est omen.
Vragen die je jezelf kunt stellen, van Jelmer:
1. Maakt dit mijn leven gemakkelijker?
Nee, maar…
2. Word ik hier gelukkig van?
Nee, maar…
3. Word ik hier beter van?
Nee, maar…
4. Heb ik er meer aan dan een ander?
Nee.
Doe het dan weg.
Dit artikel bevat affiliate links. Wanneer je iets koopt via zo'n link krijgen wij daar een commissie van. Een directe manier om ons te supporten en de website up-to-date te houden #onlybuyitwhenyouneedit. Onze website draait op 100% hernieuwbare energie via mijn.host. Om ons website verkeer in te zien maken we gebruik van Fathom Analytics, die jouw privacy respecteert en geen cookies gebruikt.
Onze zoektocht naar persoonlijke groei, minimalisme en duurzaamheid. Jouw guide naar een bewust en duurzaam leven. Join Claire's conscious curated newsletter.
Jelle Derckx
Met een hoofd vol zorgen vertrok ik in 2011 voor een reis naar Brazilië en las daar het boek 'Denk groot & word rijk’ van Napoleon Hill. Het boek en de reis veranderden mijn leven compleet. Terug in Nederland ging ik bloggen om net als Napoleon Hill anderen te helpen en te inspireren. In 2018 schreef ik het boek ‘Verlangen naar minder' (15.000+ exemplaren verkocht) over mijn zoektocht naar een bewuster en duurzamer leven. Naar aanleiding van het boek geef ik ook lezingen.
Related Posts
Inpakken voor je vakantie zonder ‘inpakangst’
Tellus in metus vulp utate eu scele risque felis. Nunc scele risque vi
Alles wat je wil weten over de minimalistische levensstijl
Tellus in metus vulp utate eu scele risque felis. Nunc scele risque vi
Een effectieve methode om de schermtijd van je kinderen te reduceren
Tellus in metus vulp utate eu scele risque felis. Nunc scele risque vi
Life of the girlfriend of a minimalist
Tellus in metus vulp utate eu scele risque felis. Nunc scele risque vi
Wat ik leerde na 6 jaar minimalistisch leven
Tellus in metus vulp utate eu scele risque felis. Nunc scele risque vi
10 jaar leven zonder tv en nieuws
Tellus in metus vulp utate eu scele risque felis. Nunc scele risque vi