juli 1, 2021

Wat een half jaar no buy challenge mij heeft gebracht

Inhoud

Laatste update — 24 juni 2023

Er is altijd wel een reden om iets niet te doen. Met die gedachte haalde ik mezelf over om 2021 te starten met The No Buy Challenge, een initiatief van The Green Girls Club en When Sara Smiles.

Een no buy challenge? Hell yeah!

Het was op een dinsdagmiddag eind september 2020 toen Marieke van den Berg van The Green Girls Club me na een prachtige wandeling door de Kennemerduinen (voor de boeklancering van ‘Duurzaam reizen’) vroeg om mee te doen als ambassadeur. Tijdens de wandeling vertelde ze over haar ervaringen – ze deed eerder een detox van een jaar! – en dat het haar zoveel meer tevredenheid had gegeven. Hetzelfde had Sara ervaren die het met momenten ook lastig vond, maar al met al had het ook haar veel gebracht.

Enthousiast vertelde ik Jelle bij thuiskomst over dit idee en dezelfde avond nog besloten we om allebei mee te doen. Ik was benieuwd wat dit proces met mijn eigen tevredenheid zou doen. Mijn enthousiasme over de challenge had ook mijn moeder aan het denken gezet. Ze besloot dat het maar eens afgelopen moest zijn met dat fast fashion shoppen, ze wilde geen bijdrage meer leveren aan de Zara’s en H&M’s van deze wereld. Ze had tenslotte genoeg kleding met een kast die uitpuilde. Daarnaast was ze de afgelopen jaren ook wel tot de conclusie gekomen dat haar mooiste stukken van kwalitatieve merken waren en het geld dus dubbel en dwars waard waren geweest.

Er is altijd wel een reden om iets niet te doen. Een tijd daarvoor had ik ook al eens overwogen om een no buy challenge te doen. Ik vond van mezelf dat ik al weinig kocht en ik had mijn kleding al geminimaliseerd tot een capsule wardrobe dus waarom zou ik zoiets nog doen, was mijn gedachte. Maar wat zou het me brengen als ik het dit keer wél zou doen? Mijn enthousiasme om te starten bleek groter dan de angst om een half jaar geen kleding te kunnen kopen. Ik neem je mee naar de afgelopen zes maanden.

Maand 1 — Mijn schoonmoeder helpen met opruimen

Je zou misschien denken dat je zo kort voor het begin van de challenge nog allerlei dingen koopt, want daarna kan het tenslotte de komende zes maanden niet meer. Ik voelde die druk van iets dat straks niet meer zou kunnen. Ik had alleen geen idee wat ik dan zogenaamd zou moeten kopen. Met onze sokken en ondergoed zat het nog goed en de rest leek me sowieso overbodig.

Kort voor mijn besluit had ik mijn capsule wardrobe in beeld gebracht. Alleen nog maar items in mijn kast waar ik écht blij mee ben. Een grote clean-up aan het begin van het jaar was dus niet aan mij besteed. Totdat mijn schoonmoeder me vroeg haar te helpen met het opruimen van haar kledingkast. Het huis van mijn schoonmoeder is het tegenovergestelde van ons huis. No offence, maar even voor jouw beeldvorming. Ze vond het tijd voor een frisse wind en wij blijken daarin een goed team te zijn.

We gooiden al haar kleding op bed, het effect wat dat geeft is iedere keer weer ongelofelijk. Zelfs als is het niet eens je eigen kleding. Talking about shoppen in je eigen kledingkast(en). De inner Marie Kondo in mij maakte van de gelegenheid gebruik om haar vouwtechniek in de praktijk te brengen. We eindigden de middag met een slordige vijftien vuilniszakken, elf met kleding en vier met schoenen en beddengoed. Tot slot liet ik me verleiden tot het meenemen van een zelfgebreide top voor de zomer die we achterin een kast vonden.

Maand 2 — Een ‘I think I need' lijst

Ik herinner me nog dat ik tijdens een styling klussen soms uren doorbracht in winkels en PR bureau’s en alles maar ‘gratis’ mee kon nemen of lenen. Daardoor had in mijn vrije tijd totaal geen zin meer in ‘winkelen’. Precies dat gevoel heb ik nu als ik de style overviews voor mijn newsletters maak. Ik struin de websites van duurzame merken af, selecteer de mooiste stukken en vervolgens blijf ik achter met een voldaan gevoel en een style overview.

Voorheen zocht ik precies uit wanneer de Zara sales begonnen en gewapend met een lijstje in de hand trotseerde ik de overvolle winkels met bergen ongeorganiseerde stapels kleding. Het was met tijden zo erg dat toen ik Jelle net kende ik hem weleens op een paar schoenen heb afgestuurd die ik op het oog had, zodat ik alvast kon zoeken naar een ander item. Arme jongen!

Ik heb een lijstje gemaakt met items die ik nodig denk te hebben na de challenge en die ik voor m’n gevoel zonder de challenge had willen kopen of die op mijn lijstje staan om later aan te schaffen. Zou ik die items over vier maanden nog steeds willen? Tot nu toe staat er op het lijstje:

• Flared jeans –– MUD Jeans
• Zwarte lange wollen jas –– Filippa K
• Witte jeans
• Gouden oorbellen

Maand 3 — Ik ben zwanger!

Merken met wie we samenwerken reageren heel enthousiast als ik ze vertel over de challenge en supporten de bewustwording. We kunnen kleding lenen in plaats van houden. Ondanks dat ik aangeef bij merken dat we geen kleding willen ontvangen, lag er deze maand toch een T-shirt in de brievenbus. #hardnekkig

En toen… hadden we een geheim, ik ben zwanger! De euforie duurde precies twee weken, totdat ik als een vaatdoek op de bank hing met een non-stop kater van de misselijkheid. Ik kan je vertellen dat op dagen dat je liever een deken over je hoofd heen trekt en je ’s ochtends al hoopt dat het heel gauw avond is, het laatste waar je mee bezig bent is of dat je wel iets leuks hebt om aan te trekken. Corona zorgt er mede voor dat ik het liefst iedere dag mijn Organic Basics legging aantrek, met daarop een fijne trui. Voor een online meeting wissel ik nog snel even voor een mooie top, heel veel verder rijken mijn ambities van aankleden op dit moment niet echt.

Maand 4 — Voor wie koop je iets?

Iets wat ik heb ontdekt mede door deze challenge is kleding lenen. Ik schreef er ook een artikel over, 6 kleding bibliotheken waar je (online) kleding kunt lenen. Via Palanta leende ik een gestreepte blazer van SUNAD. Ik maak nog steeds combinaties met items uit m’n capsule wardrobe die ik niet eerder heb aangehad, daar heb ik me echt over verbaasd.

Voor wie koop je iets? Voor degene die je bent of voor degene die je wil zijn? — Cait Flanders

De afgelopen weken kwam ik in de verleiding voor het kopen van een paar gouden oorbellen. Die staan al langer op mijn lijstje, maar nu leek ik een goede reden te hebben bedacht voor mezelf. Ik wilde ze zogenaamd gebruiken bij een shoot, totaal onbelangrijk natuurlijk. Toch weet dat stemmetje in je hoofd het vaak zo te brengen dat het een soort noodzaak is. ‘Voor wie koop je iets? Voor degene die je bent of voor degene die je wil zijn?' las ik in het boek ‘The Year of Less’ van Cait Flanders.

Tegelijkertijd kochten we voor dezelfde shoot wél een paar nieuwe witte VEJA sneakers voor Jelle. Lenen leek ons geen goed idee doordat de zolen gauw vies worden en Jelle zou ze anders na afloop van de challenge toch hebben gekocht. Ik hoor mezelf hier een goede reden bedenken voor deze aankoop.

Maand 5 — Wat is geluk voor jou?

De afgelopen weken bracht ik voornamelijk door in bed vanwege een onverwachte operatie aan twee gedraaide eierstokken. Het vreemde is dat op dit soort momenten weer meteen zo helder wordt wat écht belangrijk is.

Een gezond mens heeft 1000 wensen, een ziek mens slechts 1.

Ik sloot er de Q&A sessie van The No Buy Challenge nog mee af twee weken daarvoor toen Sara vroeg ‘Wat is voor jou geluk?’ Mijn antwoord: ‘gezondheid’.'Een gezond mens heeft 1000 wensen, een ziek mens slechts 1.' is een bekende uitspraak.

Jelle’s nieuwe ARMEDANGELS joggingbroek, die we uiteindelijk toch hielden na afloop van de samenwerking, bleek een uitkomst voor ons allebei in tijden van zorgen en herstellen. Die strakke yoga leggings waren niet echt een succes met net een operatie achter de rug.

Maand 6 — Kleding lenen

Een vriendin stuurde me begin deze maand een uitnodiging van een sample sale van this is CURRATED. (nieuwe naam REYÈM). Ik sloeg het aanbod af, het zou voelen als vallen voor de eindstreep wanneer ik zou gaan en iets zou aanschaffen. Even baalde ik, maar het idee van nieuwe kleding kopen met een groeiende buik leek me tegelijkertijd geen goed plan.

Wat wél een goed plan bleek, was om nog een keer kleding te lenen. Een uitkomst met een buik die steeds groter wordt en kleding die langzamerhand niet meer past. Via Masterpiece leende ik drie items van een onwijs mooi merk, wat ik nog niet kende, Atelier Jungles. Ik leende de vegan silk slipdress, de vegan silk top en de palazzo pants. Ideaal omdat ik een grotere maat nodig heb nu, die ik op deze manier tijdelijk kan lenen.

Ik had het van tevoren niet kunnen bedenken, maar datgene waar ik het meest naar uitkijk is toch wel het kopen van een nieuwe bralette. Maat XS blijkt in een paar weken tijd ineens maat M te zijn geworden, ongelofelijk maar waar. Er gaat een wereld voor je open als je zwanger bent. Een andere vriendin probeerde me nog goed bedoeld gerust te stellen dat dit toch wel een uitzondering was op die no buy challenge, maar ik besloot me de laatste weken toch maar gewoon in die net iets te kleine bralettes te wurmen.

Conclusie

Voor de smeuïgheid van dit artikel was het beter geweest als deze challenge één grote struggle was geweest, het tegendeel is waar. Heel eerlijk, ik dacht vanaf het begin dat dit me weinig moeite zou kosten, maar dan moet uiteindelijk natuurlijk nog maar blijken of dat ook echt zo is. Ik vond deze challenge oprecht goed te doen.

Dat neemt niet weg dat ook ik verschillende keren op het punt heb gestaan om iets aan te schaffen. Het heeft wel degelijk iets gedaan met mijn gevoel van tevredenheid en het besef dat het uiteindelijk maar spullen zijn. Ik heb letterlijk ervaren hoe belangrijk gezondheid is en dat het helpen van anderen je meer voldoening geeft dan het kopen van spullen. Daarnaast zorgt deze challenge er ook voor dat je creatiever omgaat met items die je al hebt. Het hebben van een capsule wardrobe vond ik in ieder geval een uitkomst door de vele combinaties die ik kon maken.

Tot slot zou ik liegen als ik zou zeggen dat ik écht niets heb gekocht en alleen een top heb gekregen. Sinds dat het weer beter met me gaat heb ik me verdiept in de mooiste winkels met tweedehands kinderkleding in Amsterdam. We hebben ons voorgenomen om de spullen die we nodig hebben voor ons kindje zoveel mogelijk tweedehands te kopen. Mijn ervaring tot nu toe met tweedehands kleding en andere spullen is dat dat een enorm leuke zoektocht is met de mooiste vondsten. Daar ga ik later meer over delen.

Laat ik eindigen met een quote van mijn moeder, die er zo nog een half jaar challenge aan zou plakken:

‘Ik heb het winkelen totaal niet gemist, uiteindelijk is dat alleen maar ‘shoppen' voor de fun en dat blijkt totaal niet nodig‘ — Anna

Mocht je tot slot benieuwd zijn wat er over is gebleven van het wensenlijstje van februari? Alleen de wollen jas en de gouden oorbellen. Bleek dat stemmetje in mijn hoofd de noodzaak toch niet helemaal goed te hebben ingeschat.

Thanks Marieke en Sara dat we onderdeel mochten zijn van jullie initiatief!

Dit artikel bevat affiliate links. Wanneer je iets koopt via zo'n link krijgen wij daar een commissie van. Een directe manier om ons te supporten en de website up-to-date te houden #onlybuyitwhenyouneedit. Onze website draait op 100% hernieuwbare energie via mijn.host. Om ons website verkeer in te zien maken we gebruik van Fathom Analytics, die jouw privacy respecteert en geen cookies gebruikt.

Onze zoektocht naar persoonlijke groei, minimalisme en duurzaamheid. Jouw guide naar een bewust en duurzaam leven. Join Claire's conscious curated newsletter.