januari 29, 2021

Hoe zelfonderzoek me bracht bij werk dat bij me past

Een tijd lang was ik zoekende naar hoe ik mijn leven qua werk wilde vormgeven. Ik wil dit delen omdat ik uit ervaring weet hoe lastig deze zoektocht kan zijn.

Inhoud

                              Laatste update — 24 juni 2023

    Ik herinner me nog goed de dag dat ik thuis kwam na een dag werken. Ik zat al een tijd niet lekker in mijn vel en barstte ‘s avonds in huilen uit. Ik liep al langer rond met het gevoel dat ik vooruit wilde en dat is nogal lastig als je geen idee hebt waarheen. Vol bewondering kon ik kijken naar mensen die hun missie qua werk gevonden leken te hebben en plaatste ze op een voetstuk.

    Jelle verraste me de volgende dag met een stapel boeken. Hij had de tweedehands zelfhulpboeken afdeling van Scheltema doorgespit en de boeken ingepakt in het midden van de kamer gelegd. Ik pakte ze één voor één uit. ‘Jij bent een badass' van Jen Sincero, ‘Een baan om van te houden' van The School of Life, ‘De zeven eigenschappen van effectief leiderschap' van Stephen Covey, ‘Finding your element' van Ken Robinson en ‘How to think like Leonardo da Vinci' van Michael J. Gelb.

    Dezelfde avond begon ik te lezen in ‘Jij bent een badass'. ‘Je komt niet tot produceren als je perfect wil zijn', voor mij misschien wel de krachtigste quote uit het boek dat op mijn lijf geschreven leek. Een tijd later las ik ‘Een baan om van te houden'. Ik realiseerde me hoe belangrijk de vrijheid om zelf mijn dagen in te delen voor me was. Hoe ik daar al naar leefde, maar dat ik dat nog belangrijker wilde maken.

    Je komt niet tot produceren als je perfect wil zijn.

    Tot slot leerde ‘De zeven eigenschappen van effectief leiderschap' me dat je de programmeur bent van je eigen leven. Jij schrijft het programma. Jij start het programma. Het klinkt zo eenvoudig, maar het belangrijkste is misschien wel om ernaar te leven.

    Waar het idee om te gaan ondernemen begon

    Laat ik eerst beginnen waar het allemaal begon. In een eerder artikel over mijn favoriete boeken over persoonlijke groei vertelde ik over het boek ‘Rijke pa arme pa’ van Robert Kiyosaki. Naar aanleiding van het boek hadden Jelle en ik een gesprek over financiële intelligentie tijdens onze roadtrip door Nieuw-Zeeland.

    We hadden het o.a. over het inzicht dat je niet alleen maar kunt werken voor je geld, maar dat geld ook voor jou kan werken. Met het boek in mijn hand, rijdend langs de oevers van Lake Pukaki en met uitzicht op Mount Cook ontstond het idee om samen te gaan ondernemen.

    Voordat de reis begon hadden we samen een brainstorm gedaan voor een nieuwe naam voor Jelle’s blog. Dat idee zouden we na ons avontuur tot uitvoer brengen met een nieuwe website. Ons plan veranderde tijdens de reis door ons enthousiasme om onze krachten te bundelen. Terwijl we in Thailand waren begonnen we alvast met het bouwen van de nieuwe website. Avonden lagen we te brainstormen over de visuele stijl, beelden en inhoud.

    Op de weg terug in het vliegtuig had ik voor mezelf een plan gemaakt hoe ik de komende twee maanden wilde doorbrengen. Zo snel mogelijk ergens aan de slag, want door een rugzak vol ervaringen had onze bankrekening het flink te verduren gehad. Daarna zou het ‘echte leven' beginnen zei ik altijd.

    Terug in Nederland solliciteerde ik letterlijk een dag na thuiskomst. ‘Of ze nog iemand zochten voor twee maanden tijdens de zomerperiode?’. Een dag later had ik mijn eerste werkdag. Overdag verkocht ik schoenen, ‘s avonds werkten we aan de website.

    Twee maanden waren we terug in het dorp waar ik geboren ben, we overbrugden tijdelijk bij mijn ouders. Eenmaal terug in Amsterdam pakte ik weer freelance klussen op en zocht ik naar meer vastigheid. Ik vond een plek waar ik me thuis voelde en werkte aan mooie projecten. Ondertussen bouwden we verder en lanceerden we de nieuwe website. We begonnen een podcast, startten samenwerkingen en maakten samen een boek.

    Een astrologie sessie gaf mij de bevestiging

    Tot ik een tijd daarna op het punt kwam dat ik in het begin beschreef en ‘s avonds in huilen uitbarstte. Ik besloot om mijn proces bij te houden in een boekje.

    Om uit te vinden waar dat vuurtje in mij nou echt harder van ging branden, had ik gesprekken met mensen uit m’n netwerk. Ik ben de mensen die ik tegenkwam op dit pad enorm dankbaar. Ze lieten me zien dat ik op de goede weg was of gaven inzichten over mijn kwaliteiten en hoe ik die wilde inzetten. Soms lijkt een gesprek je op het eerste gezicht ook niet verder te brengen, terwijl het je juist kan laten zien wat je niet wil.

    Een astrologie sessie die ik een paar jaar eerder deed bleef steeds in mijn hoofd hangen. Ik kan me voorstellen dat dit voor sommigen als zweverig wordt ervaren, voor mij bleek het een belangrijk onderdeel in mijn zelfonderzoek. Ik herinner me nog dat ik met lichte spanning naar deze afspraak ging. Nieuwsgierig naar wat ze me te vertellen had en niet te vergeten een flinke dosis nuchterheid want ‘hoezo kon deze vrouw specifieke dingen over mij weten'. Ik ging naar huis met een georganiseerde chaos aan lijnen, kleurtjes en stickers op een vel papier.

    Het voelde alsof mijn zelfonderzoek me tot dit punt niet echt meer verder bracht. Dit leek me een goed moment om nog eens bij haar in te checken. Het bleek een goede keuze. Het eerste wat ze zei was: ‘Het lijkt alsof de rek er een beetje uit is, alsof je niet weet waar je het moet zoeken'. Schot in de roos, ik had het zelf niet beter kunnen verwoorden. Ik nam ons gesprek op en maakte er later een transcript van zodat ik het terug kon lezen en voor mij belangrijke punten kon markeren; keuzes maken, je hoeft niet alles te kunnen, wat is de droom die ik wil realiseren, communicatie en werken vanuit je hart waren een paar van de woorden die ik markeerde.

    Zodra ik ergens enthousiast over ben, maak ik er meteen een hele studie van. Net als met Human Design, wat me hielp om nog meer inzicht te krijgen in mijn eigenschappen in combinatie met mijn kwaliteiten. Maar het belangrijkste: de dingen vielen voor mij op hun plek. Het was tijd om in mijn eigen kracht te gaan staan en keuzes te maken.

    Ik kwam tot de conclusie dat ik al die tijd op zoek was naar iets buiten mezelf. Datgene waar ik naar op zoek was lag letterlijk voor mijn neus. In dat wat ik al jaren samen met Jelle aan het opbouwen was. Op dat punt kwam alles samen. We maakten financieel de balans op en het was duidelijk.

    Mijn werk gedag zeggen: een moeilijke keuze

    En toen eind 2019 maakte ik een lastige beslissing. Een gevecht tussen hoofd en hart, maar dit keer koos ik voor mijn hart. Ik zei mijn ‘vaste' freelance werk op en koos ervoor om me volledig op growthinkers te richten samen met Jelle.

    Hoe moeilijk ik het ook vond, ik voelde aan alles dat het de juiste keuze was. Ik geloof dat het leven je op verschillende momenten tekens geeft, het is aan jou of dat je ze ook wil zien en er iets mee wil doen. Ik ben iemand die vaart op haar onderbuikgevoel, dat is mijn kompas en als ik iets geleerd heb de afgelopen jaren is het om daar op te durven vertrouwen. Steeds meer.

    Dit stuk uit het boek ‘Eenvoudiger leven’ van Mark Verhees raakte me toen ik het laatst las:

     

    ‘Soms staan we nou eenmaal voor momenten dat je in je hart weet wat je te doen staat. Dat je wel weet wat goed voor je is. Dat je het in al je vezels voelt. Als je ergens energie van krijgt is dat een belangrijke raadgever. Het goed volgen van waar je bloed sneller van gaat stromen, is veel belangrijker dan luisteren naar zorgen over het hetgeen zich buiten jezelf af zou kunnen spelen. Het is de keuze tussen het lef om vol te leven of je te laten belemmeren door zorgen, die al het leven uit je trekken.'

    Het geeft voor mij precies het gevoel weer wat ik op dat moment voelde.

    Als iemand mij ooit vroeg of ik nog eens fulltime ging ondernemen met Jelle dan zei ik steevast ‘nee’. Het leek mij een veiligere optie om vastigheid te hebben en de andere helft van de tijd samen te ondernemen. Maar vastigheid, hoe zeker is dat? In de eerste jaren dat we samenwerkten was dat absoluut een goede keuze.

    Verandering is de enige constante, onzekerheid de enige zekerheid.

    Ik wilde vrijheid qua werken en tegelijkertijd zekerheid qua inkomen, maar in hoeverre bestaat dat, zekerheid? Kijk alleen al naar de crisis waar we nu in zitten. Mensen met vaste banen die uiteindelijk toch hun baan verliezen. ‘Verandering is de enige constante, onzekerheid de enige zekerheid', schreef de Brits-Poolse filosoof en socioloog Zygmunt Bauman ooit.

    Ik had mezelf beperkende overtuigingen opgelegd als:

    ‘Ik ben geen échte ondernemer (wat is dat?), ik ben snel afgeleid, ik ben niet productief genoeg, ik kan niet goed schrijven en misschien wel de meest lachwekkende ik had schrik voor de Belastingdienst. Dat er ineens een blauwe envelop in de bus zou liggen en dat er in die brief een bedrag met vijf nullen zou staan'. 

    Als kind was ik ervan overtuigd dat ik nooit voor mezelf zou beginnen. Ik zag wat daar thuis – in het bedrijf van mijn ouders – de consequenties van waren. Zelden écht rust en ‘s avonds nog aan het werk zijn. Begrijp me niet verkeerd, ik ben nooit iets tekort gekomen, maar het zijn dat soort herinneringen die je als kind opslaat. 

    Mijn vader gaf ons ook al vroeg mee ‘zorg dat je een goede baan vindt'. Een typische ouder die wil dat zijn of haar kind goed terecht komt.

    ‘Denk nooit dat je niets te vertellen hebt' zei iemand ooit tegen mij. Ik dacht later terug aan dat moment toen ik ‘Becoming' las, het boek van Michelle Obama. Daarin beschrijft ze dat iedereen een eigen verhaal heeft en dat je dat verhaal niet moet onderschatten, maar er juist waarde in moet zien. Ik heb mezelf moeten leren toelaten om meer te geloven in mijn eigen krachten en te kiezen voor mijn passies en daar heel goed in te worden. Het grootste obstakel van je eigen succes ben je zelf wordt weleens gezegd. Nou daar kon ik een vinkje achter zetten.

    Één ding stond voor mij als een paal boven water. Als ik vol ga voor het ondernemen samen met Jelle ga ik in de arena stappen zoals Brené Brown het zo mooi zegt én een newsletter lanceren. Als je gezien wil worden zul je naar buiten moeten.

    Mijn grootste les: vergeet onderweg niet te genieten

    Ik ben geworden wat ik dacht dat ik niet was, doordat ik mezelf verhalen vertelde die niet waar bleken te zijn, maar die ik wel ging geloven.

    Zelfonderzoek door het lezen van boeken, het voeren van gesprekken en het onderzoeken van spirituele inzichten heeft me gebracht waar ik nu sta.

    De dingen kristalliseren zich vanzelf uit, als je het de tijd geeft. Als laatste zou ik tegen je willen zeggen: vergeet onderweg niet te genieten, dat is iets wat ik zelf namelijk niet heb gedaan.

    Dit artikel bevat affiliate links. Wanneer je iets koopt via zo'n link krijgen wij daar een commissie van. Een directe manier om ons te supporten en de website up-to-date te houden #onlybuyitwhenyouneedit. Onze website draait op 100% hernieuwbare energie via mijn.host. Om ons website verkeer in te zien maken we gebruik van Fathom Analytics, die jouw privacy respecteert en geen cookies gebruikt.

    Onze zoektocht naar persoonlijke groei, minimalisme en duurzaamheid. Jouw guide naar een bewust en duurzaam leven. Join Claire's conscious curated newsletter.

    growthinkers is voor mij een lifestyle die gaat over bewust leven met aandacht. Met een achtergrond in Fashion & Branding ontdekte ik de wereld van slow fashion en de connectie met minimalisme. Ik geloof in het ‘less is more’ principe, heb een zwak voor esthetiek en een capsule wardrobe. Join mijn conscious curated newsletter met iedere eerste van de maand een gecureerde selectie aanraders voor een bewuste en duurzame lifestyle.