maart 25, 2018

Wat ik leerde over de liefde door gedumpt te worden

In dit artikel deel ik mijn grootste liefdeslessen met je. Van een jongetje die kotsend onder de douche stond omdat hij was gedumpt naar een meer zelfverzekerde jongeman die wist wat hij zocht in een relatie.

Inhoud

                              Laatste update — 24 juni 2023

    Het is 2007. Ik ben 23 en gedumpt door een vrouw. Een vrouw waar ik mijn hart, ziel en zaligheid in heb gelegd. Kotsend en jankend sta ik onder de douche. Ik voel me letterlijk uitgekotst, door haar.

    Ze heeft me verlaten en ik voel me leeg. Heel leeg. Zij was een vrouw waar ik heen ging om mijn zorgen te bedekken. Een relatie die ik gebruikte als een warme, troostvolle deken. Een verdoving zodat ik mijn pijn en zorgen niet hoefde te voelen.

    Zij stond op een voetstuk als Aphrodite, de godin in een paradijs waar het alleen mooi, gezellig en romantisch mocht zijn, zonder ruzie en conflicten. Het paradijs dat ik zelf had gebouwd. Een illusie.

    Een illusie, want de donkere kant is ook belangrijk. Alleen maar vrede in relaties is saai. Heel saai. Ik was Mr. Nice Guy, de man die niettemin altijd wordt uitgekotst, vroeg of laat. Ik ging conflicten uit de weg omdat ik geen boze mensen meer om me heen wilde. Daar had ik genoeg van gezien in mijn verleden. Ik wilde vooral de vrede bewaren, en laat ‘de vrede bewaren’ nou net de killer zijn in relaties en gezinnen. Het gaat niet om vrede. Het gaat om kracht, liefde en groei.

    Ik was in de relatie ook een jaloerse vrek. Ik was bang dat ze me zou verlaten voor een ander. Ik ging haar zoeken als ik haar kwijt was en ‘Ja hoor!’ daar stond ze weer met een andere man. Ik was bang om haar te verliezen en daarmee gaf ik het signaal haar niet te vertrouwen. Als je uitzendt: ‘Verlaat me niet!’, je raadt het al, dan gebeurt het.

    Ik leerde dat ik altijd zonder mijn liefde door zou moeten kunnen gaan. Beseffen dat zij altijd ineens weg kan vallen. En dat je dan alleen door moet. Het maakt jezelf sterker en je kunt beter alleen zijn. En daarnaast, je vertrouwt iemand, of niet.

    Ik kwam er ook achter dat ik in onze tijd samen eigenlijk alleen maar in haar had geïnvesteerd. Ik was altijd bij haar thuis en zij nam me mee. Ik kreeg een rondleiding in haar leven. Een rondleiding die voor mij mijn hele leven lang mocht duren want hij vulde mijn leegte.

    Maar waar was ik? Waar was mijn leven? Ik investeerde nu veel minder in mijn eigen interesses. Ik investeerde minder in mijn eigen ‘struggles’. Ik liet de pijn niet toe maar koos ervoor om voor de pijn te vluchten.

    Het volgende schrijft Mark Manson, in zijn boek ‘Models':

    “Écht zelfvertrouwen betekent minder investeren in de mening van anderen over jou, dan in jouw eigen mening over jezelf. De manier om écht zelfvertrouwen op te bouwen en aantrekkelijker te worden voor anderen is meer in jezelf investeren.”

    Investeren in jezelf dus in plaats van in de ander. Laat de relatie niet een symbiose zijn maar een hechte verbinding die twee personen samen én individueel sterker maakt. Maar hoe doe je dat? Het komt er eigenlijk op neer dat je allebei je leven blijft leven en elkaar inspireert om dat leven nog meer geluk en voldoening te geven. Een relatie waarin je ook alleen op reis mag gaan omdat jij dat ooit wil. Een relatie waarin je de vrijheid krijgt van de ander. De vrijheid om te ontdekken wat jij van binnen eigenlijk écht wil.

    Een hele grote les voor mij in de liefde is geweest dat ik, ook tijdens een relatie, altijd moet blijven investeren in mijn eigen leven. In het bovenstaande. Dat ik een op zichzelf staand persoon ben. Zelfstandig. Iemand die ook zonder de ander kan zijn wie hij is.

    Vraag jezelf eens af, heb ik de kracht om nu helemaal alleen te zijn, zonder hem of haar?

    Het is een enorm krachtige vraag om jezelf te stellen op het gebied van relaties. Maar ook op het gebied van spullen, een huis, een baan. Heb ik de kracht om nu helemaal alleen te zijn, zonder dit? Als al je materiaal zou wegvallen uit je leven, ben je dan nog gelukkig en zelfstandig?

    Vroeger was ik een heel blij en energiek jongetje, maar ook een jongetje van zorgen. Ik was door ervaringen in mijn jeugd bang voor ruzies en moeilijke situaties. En hoe banger ik werd, hoe erger ik de scenario’s maakte. Ik beet nagels en ik was een doemdenker.

    Ik had niet de kracht om te zeggen wat ik echt vond. Ik had in mijn relatie niet de kracht om elk moment van haar weg te lopen.

    In 2007 ging ik langs bij mijn moeder, de vrouw die me nooit in de steek laat. De vrouw bij wie ik kan janken en kotsen onder de douche. Ik moest weer aansterken, weer van mezelf gaan houden. Want de beste manier om een liefdesrelatie te vinden is door te stoppen met er één nodig te hebben.

    In 2011 zat zij (toch) nog steeds in mijn hoofd. Ik zat vast in de volgende gedachte:

    “Ik vind nooit meer zo’n vrouw als zij en zij komt ooit nog wel tot het besef dat ik dé man voor haar ben. De man die haar het beste begrijpt, de man die haar het beste kan steunen en voor haar kan zorgen, blablabla”.

    Ik ging dus naar Brazilië en ontmoette er andere vrouwen en ook nog uit een andere cultuur. Vrouwen die je hand wegslaan als je nerveus aan je gezicht zit te krabben. Vrouwen die je recht in het gezicht zeggen dat roken je niet staat. Vrouwen die je gedachten verzetten en je ‘on the spot’ een Braziliaanse dans leren. Vrouwen die waarde hechten aan het ‘hier en nu’ met jou en verder niets.

    Door mijn aangeleerde natuur en door wat ik had meegemaakt was ik een ‘jongetje van de zorgen’ geworden.

    Nu heb ik wel de kracht. Door te investeren in mezelf heb ik de kracht om nu helemaal alleen te zijn, zonder dit, hem of haar.

    Liefdesverdriet verwerken: mijn tips en adviezen

    Liefdesverdriet verwerken is klote, pijnlijk en heel hard. Iemand heeft je verlaten en gaat verder zonder jou. Een moment waarop je adviezen nodig hebt, want hoe moet je nu verder?

    Een paar jaar geleden zag ik een video waarin iemand het volgende zei over liefdesverdriet. Het is misschien een beetje een pragmatisch en zwart-wit advies maar toch vind ik het de moeite waard om te delen.

    1. Ga een korte tijd op zoek naar ‘nietige’ relaties in plaats van de ‘betekenisvolle’ dus met andere woorden: ‘hook up with as many people as possible’. Dit werkt als een verzachting.

    2. Dan na 3 tot 12 weken: zie het goede ervan in en wees blij dat zij de kracht heeft gehad om dit stop te zetten. Iets wat veel mensen niet doen of durven. Zij laten het doorsudderen tot het nog erger wordt en je misschien dan zelfs samen kinderen hebt.

    3. Ga op zoek naar de kwaliteiten die je leuk vond aan haar in iemand anders en probeer de dingen die je niet leuk vond juist niet te vinden. Misschien hou je dan nog wel meer van de volgende vrouw.

    Dit is eigenlijk precies hoe het bij mij is gegaan. In 2011 ging ik naar Brazilië. Ik merkte dat ik daar de kracht naar vrouwen toe weer terug kreeg. De kracht die ik een tijd kwijt was omdat ik was afgewezen, en waardoor ik vervolgens mezelf afwees. Door andere vrouwen te ontmoeten en een zo mooi mogelijke tijd met ze te hebben ontdekte ik dat er nog veel meer mooie vrouwen waren. ‘Niet een hand vol maar een land vol’, ‘Er zwemmen meer vissen in de vijver’. De vreselijke clichés die we allemaal kennen maar zelf moeten ervaren. De enige mogelijkheid daarvoor is even helemaal opgaan in elkaar en je openstellen als mens.

    In Brazilië kon dat heel goed. Mensen zijn daar meer gericht op samen in het moment leven. Ik zou dus als aanvulling willen zeggen: ‘Blijf niet alleen in Nederland maar ga ook eens op reis en ontmoet elders mensen waarmee je liefde deelt’. Stel jezelf open. Het kan een enorme verrijking zijn. Nederland is maar een heel klein deel van de wereld. Het is heel goed om te ervaren hoe het anders kan dan hier. Dat het anders kan dan werken en de vlucht zoeken in het weekend. De vlucht en de druk van ‘ik moet een vrouw versieren’. Zoek het niet in de nietigheid maar in kort, intens en betekenisvol. Het samenzijn hoeft niet voor een leven lang te zijn.

    Hieronder mijn eigen tips en methodes voor het omgaan met liefdesverdriet:

    1. Wees dankbaar voor hem of haar in jouw leven

    Je hebt van hem of haar gehouden. Hij of zij heeft je geïnspireerd, nieuwe dingen geleerd, nieuwe dingen doen inzien en gezorgd dat jij bent gegroeid als mens. Probeer hier dankbaar voor te zijn en te lachen omdat het is gebeurd. Tot slot een quote die mij altijd kracht geeft als ik iets of iemand moet loslaten:

    Don't cry because it's over, smile because it happened. — Dr. Seuss

    2. Lees over de liefde

    Tijdens liefdesverdriet ging ik veel boeken lezen over de liefde omdat ik die probeerde te begrijpen. Voor mij werkte het heel troostend om te lezen over dat soms ongrijpbare thema. Het boek dat ik je aanraad is ‘Verslaafd aan liefde' van Jan Geurtz.

    3. Schrijf

    Mij heeft schrijven in deze periode heel erg geholpen. Ik wil altijd alles begrijpen en een reden vinden waarom iets is gebeurd. Schrijven hielp voor mij enorm om de dingen op orde te krijgen in mijn hoofd. Schrijf wat je voelt en zet zo veel mogelijk op papier terwijl de tranen blijven stromen. Schrijf jezelf helemaal leeg.

    4. ‘Dit gaat voorbij’

    Hou je vast aan deze drie woorden en weet dat dit gevoel langzaam heelt en voorbij gaat, zo lang je er maar mee dealt en het voor jezelf aanpakt.

    5. Later zul je blij zijn dat jullie niet meer bij elkaar zijn

    Als iemand jou aan de kant zet of andersom dan betekent dat dat er iets echt niet goed zit. Geloof mij, later als je een nieuwe liefde hebt gevonden zul je blij zijn dat jullie uit elkaar zijn gegaan. Bij elkaar blijven terwijl er iets niet goed zit is elkaar voor de gek houden en elkaar niet de kwaliteit geven die het leven te bieden heeft.

    6. Steek je energie in nieuwe invloeden en nieuwe mensen

    Ga niet kijken op social media hoe het met hem of haar gaat en breek met zoveel mogelijk wat je aan deze persoon doet denken. Ga verder met nieuwe dingen en blijf niet ronddwalen en rondhangen in het sprookjesverleden dat ‘je ex’ heet.

    7. Rouw zoveel mogelijk in een korte tijd bij mensen die je vertrouwt

    Tijdens liefdesverdriet ben je kwetsbaar en dat is niet het moment om alleen te zijn. Zoek de mensen waar je je het fijnst bij voelt en huil bij ze uit. Gooi jezelf helemaal open en rouw tot je geen tranen meer hebt. Hoe heftiger jij je pijn verwerkt, hoe sneller je het kwijt bent en weer verder kunt.

    Omgaan met verlies van liefde

    Dit zijn de drie woorden die ons lijden het beste omschrijven: minder, verlies, nooit. Het gevoel dat je minder bent of hebt. Het gevoel van verlies en daarmee het gevoel dat je het nooit meer zult hebben of krijgen. Iemand in je omgeving, een dierbare, je baan, geld, een kans, respect of liefde is van je afgenomen.

    Het is die gedachte van minder, verlies en nooit die ons gek maakt. Lees dit stuk eens uit het boek ‘Bevrijd van het bekende' van J. Krishnamurti:

    “Als je iemand verliest waar je van houdt dan huil je — zijn dit tranen voor jezelf of van diegene die is overleden? Huil je voor jezelf of voor de ander? Heb je ooit voor een ander gehuild? Heb je ooit voor je zoon gehuild die werd gedood op het slagveld? Je hebt gehuild, maar die tranen kwamen vanuit zelfmedelijden. Je huilt omdat je je eenzaam voelt, omdat je bent verlaten, omdat je geen kracht meer hebt”.

    Ik vond dit een sterk stuk omdat hij je de vraag stelt voor wie je nou eigenlijk huilt. Voor jezelf of voor de ander? Voor jezelf huilen is zelfmedelijden en gecreëerd door je eigen gedachten en de tijdsduur die je eraan koppelt, schrijft Krishnamurti.

    Het enige medicijn is kijken naar wat er wel is en was. Maar soms is dat verlies zo zwaar dat we die dankbaarheid nog niet kunnen voelen. Dat we alleen maar bezig zijn met dat zware gevoel. Van iets moeten missen. We willen het anders maar het is zo. We vechten tegen de keiharde waarheid. Maar het is de waarheid. Het is het leven.

    Blij met vergankelijkheid

    Laatst dacht ik in mijn verbeelding aan een leven dat voor eeuwig bestond. Het voelde saai. Het voelde als een leven waarin je alles kon doen en laten omdat het toch niks uitmaakte. Je had toch alle tijd. Ik zag een wereld voor me waarin tijd niet telt. Een wereld zonder de motivatie om er iets van te maken.

    Ik besefte dat ik blij ben met de vergankelijkheid en de dood. Met het besef dat het leven eindig is. Het motiveert ons om een verandering teweeg te brengen omdat het straks niet meer kan. Om iets te leren en dat te delen met anderen. Elk moment is vluchtig maar tegelijkertijd een moment om dankbaar voor te zijn. En dan weer zo’n moment, en nog één. Het kan je dag in één klap beter maken: de mooie en kleine dingen van het moment te zien. Je aandacht zoveel mogelijk op het nu te richten.

    Als we vergankelijkheid als iets moois kunnen zien dan kunnen we ook beter omgaan met verlies. Dan is de eerste grijze haar op je hoofd geen haar om te bestrijden maar om te omarmen. Dan kan een verwelkende bloem mooi zijn omdat het bij de natuur hoort.

    Omgaan met het verlies van een dierbare

    Ik vroeg ooit aan een vader die zijn zoon op jonge leeftijd aan leukemie was verloren: ‘Wat heeft jou geholpen bij het omgaan met verlies?’. Zijn antwoord was praten. Veel praten over alles wat met zijn zoon en diens overlijden te maken had.

    Het verliezen van een dierbare is iets om de tijd voor te nemen. Tijd voor verdriet maar ook tijd voor het delen van herinneringen met de mensen om je heen.

    Maak het praten, huilen en lachen belangrijk. Behandel emotionele en fysieke wonden hetzelfde en leef er niet overheen. Leef niet door alsof er niets is gebeurd. Sta stil bij de pijn, laat het er zijn maar ga ook op onderzoek uit. Ga het begrijpen. Wanneer zit je in het zelfmedelijden en wanneer huil je echt om de ander? En kun je je richten op dankbaarheid en het mooie van vergankelijkheid? Deel het met anderen en weet dat dit intense verdriet ooit een plaats krijgt.

    Tot slot een tekst van Leo Babauta die mij heel erg helpt in moeilijke en drukke tijden:

    “Als mijn leven even op zijn kop staat dan denk ik dat ik een rivier ben. Een rivier die constant stroomt en constant verandert. Steeds weer nieuw water en steeds weer nieuwe gebeurtenissen en informatie die er doorheen stromen. Ik kan proberen om het water in een fles te stoppen zodat ik alles hetzelfde houd. Maar dat werkt niet want door de rivier stroomt altijd water. Ik kan hopen dat mijn plannen blijven zoals ik ze gemaakt hebt en ik kan alles willen bevriezen. Maar het water stroomt snel. Het water stroomt te snel om te bevriezen. Al mijn pogingen om dingen te controleren moet ik loslaten. Ik zal de confrontatie met de alsmaar voortvloeiende lijn van de natuur in mijn leven moeten accepteren.”.

    Dus probeer het lijden te begrijpen. Probeer te zien wat je gedachten met je doen en kijk ernaar. Voel de dankbaarheid en durf blij te zijn met het vergankelijke en met de dood. Het vergankelijke inspireert ons om iets te maken van de tijd dat we hier zijn.

    Als we alle tijd van de wereld zouden hebben verdwijnt daarmee ook meteen de urgentie. De noodzaak van het belang van verandering. Welke verandering zou deze dierbare jou toewensen?

    Wat ik leerde van Jan Geurtz en Tony Robbins

    Het is 2016. Ik ben aanwezig bij een lezing van Jan Geurtz: ‘In Liefde’, georganiseerd door de Bewustzijn School. Jan spreekt voor een zaal met 100 mensen, maar er hadden veel meer mensen willen komen. Jan, van de volgende pakkende quote:

    De beste manier om een relatie te vinden is te stoppen met er één nodig te hebben. — Jan Geurtz

    Daar zat Jan tegenover al die mensen (hoofdzakelijk vrouwen) die waren gekomen om naar hem te luisteren. Al snel hoorde en voelde je dat Jan inderdaad een man is die zichzelf kent. Jan is geen macho of een bijdehandje. Jan is echt. Soms valt hij even een tijd stil. Dat is niet vervelend, want Jan is zelfbewust. Hij is zich bewust van zijn denken. En hoe bewuster je bent van wat jouw soms ‘rare brein’ allemaal doet, hoe beter je bent in de liefde. En dat wilden we nou juist van hem leren.

    Voordat hij begint zegt hij voor de grap: ‘Hier zit ik als man van 65 tegenover allemaal mooie jonge vrouwen, te oud!’. Ja Jan, je hebt al die vrouwen geïnspireerd met je boeken die o zo raak zijn. Misschien iets te laat maar zij weten ook wel dat je van binnen nog hartstikke jong bent. Jij staat met beide benen op de grond en bent een man waar ik enorm veel van kan leren. Dat vinden ook al die anderen, dat weet ik zeker.

    Ik heb drie van je boeken gelezen: ‘Verslaafd aan liefde', ‘De verslaving voorbij' en ‘Het einde van de opvoeding'. Alledrie raad ik ze iedereen van harte aan. Want ze hebben mij bewuster gemaakt. Bewuster over de liefde.

    Het is fijn om Jan weer te horen over zijn fascinerende materiaal. Ik kan daar uren over schrijven maar je kunt veel beter zijn boeken gaan lezen.

    ‘Afwijzing kweekt obsessie', die kwam binnen

    Het is zomer 2016. Ik kijk naar de documentaire ‘Tony Robbins: I am not your guru' op Netflix. Ik word meteen geraakt als Tony tussen beiden komt bij een dochter en een moeder. De dochter voelt zich afgewezen en ergens ook verlaten door haar vader die drugs gebruikte en uiteindelijk werd ze verstoten door beiden.

    In de interventie zegt Tony tegen de dochter dat het heel belangrijk is om kwetsbaarheid te tonen naar haar vader toe en dat ze dit bewust moet aangaan samen met hem. Anders zal ze in de toekomst veel moeite krijgen met mannen, hetgeen haar moeder vervolgens met tranen beaamt. Want ‘Afwijzing kweekt obsessie’ zegt Tony. BOEM! Die kwam wel binnen.

    Dan wordt het nog mooier want Tony roept met een enorme ‘force of nature’ naar de hele zaal: ‘Maak je ouders effectief verwijten!’. ‘Verwijt ze dus niet alleen het feit dat je nu problemen hebt maar verwijt ze ook het feit dat ze ‘jou’, dat prachtige mens, op aarde hebben gezet’. ‘Verwijt ze ook de mooie eigenschappen die je van ze hebt gekregen!’.

    Ik voel nu weer de emotie terwijl ik dit schrijf, en om deze intense ervaring mee te maken raad ik je aan om de documentaire te gaan kijken. Het raakte mij diep in m’n hart, al had ik aan het einde ook wat kritische opmerkingen. Maar daar ga ik niet over beginnen want die vallen hierbij allemaal in het niet. De prachtige ‘drive’ van Tony en wat hij in deze documentaire doet staat als een paal boven water: dat hij levens positief kan veranderen.

    Deze interventie met moeder en dochter greep me dus enorm aan, maar ik wilde hier meer duidelijkheid over van Jan Geurtz omdat ik het proces nog niet goed bergreep. En dus was mijn vraag:

    ‘Afwijzing kweekt obsessie’ zegt Tony Robbins. Mensen die voor hun gevoel zijn afgewezen zoeken vervolgens naar de foute man of vrouw. Ze raken dus verslaafd aan afwijzing. Kun je dit proces nog eens uitleggen?'

    Dit is het antwoord wat ik van hem kreeg:

    ‘We worden meestal verliefd op iemand die bepaalde trekjes heeft van de ouder van het andere geslacht. Die ouder heeft ons vroeger afgewezen (doen ook de allerliefste ouders af en toe). De persoon waarop je verliefd wordt wekt de indruk de vroegere afwijzing van je ouder ongedaan te maken door wél onvoorwaardelijk van je te houden. Na een tijdje komen ook de afwijzende kwaliteiten van de ander aan het licht. Veel vrouwen vallen op emotioneel moeilijk bereikbare mannen omdat hun vader dat ook was’.

    Nu wil ik dus graag de vraag beantwoorden waar veel mensen mee rondlopen: ‘Waarom val je op de foute liefde en wat kan je daar aan doen’? Met dank aan Tony Robbins en Jan Geurtz.

    Waarom?

    Omdat je (vaak onbewust) eigenschappen van je ouder van het andere geslacht zoekt in je relatie. Deze nieuwe liefde wekt de indruk de vroegere afwijzing ongedaan te maken door wél onvoorwaardelijk van je te houden. Maar het is een illusie, want na een tijdje komen ook de afwijzende kwaliteiten van de ander aan het licht.

    Wat kan ik eraan doen?

    Kwetsbaarheid tonen naar deze ouder toe. Maak je ouders voor alles effectief verwijten, dus ook voor de mooie eigenschappen die je van ze hebt. Verwijt ze de klotezooi maar ook voor het feit dat je nu zo’n prachtig mens bent. Niemand is zoals jij. Jij bent uniek en dat is de kracht die je zelf mag uitbouwen. Dus ga het aan met je vader of moeder. Pas dan ontstaat er iets nieuws en pas dan kun je een verandering teweeg brengen op liefdesgebied.

    Het is nu herfst 2016 en volgens mij heb ik de liefde van mijn leven gevonden. Ik mag dankbaar zijn voor 2007, voor die vrouw. Die vrouw die mij kotsend achterliet. Door haar wilde ik gaan leren over de liefde.

    Dit artikel bevat affiliate links. Wanneer je iets koopt via zo'n link krijgen wij daar een commissie van. Een directe manier om ons te supporten en de website up-to-date te houden #onlybuyitwhenyouneedit. Onze website draait op 100% hernieuwbare energie via mijn.host. Om ons website verkeer in te zien maken we gebruik van Fathom Analytics, die jouw privacy respecteert en geen cookies gebruikt.

    Onze zoektocht naar persoonlijke groei, minimalisme en duurzaamheid. Jouw guide naar een bewust en duurzaam leven. Join Claire's conscious curated newsletter.

    Met een hoofd vol zorgen vertrok ik in 2011 voor een reis naar Brazilië en las daar het boek 'Denk groot & word rijk’ van Napoleon Hill. Het boek en de reis veranderden mijn leven compleet. Terug in Nederland ging ik bloggen om net als Napoleon Hill anderen te helpen en te inspireren. In 2018 schreef ik het boek ‘Verlangen naar minder' (15.000+ exemplaren verkocht) over mijn zoektocht naar een bewuster en duurzamer leven. Naar aanleiding van het boek geef ik ook lezingen.